Czy wiesz, że:
Jan Czochralski urodził się w Kcyni w 1885 roku i był ósmym z dziesięciorga dzieci Franciszka Czochralskiego i Marty
z Suchomskich. Jego ojciec zajmował się rzemiosłem i prowadził swój zakład stolarski.
W poszukiwaniu pracy w 1904 roku wyjechał do Berlina, gdzie pracował jako aptekarz.
Jan otrzymał propozycję pracy u Henry’ego Forda, założyciela imperium motoryzacyjnego, z której zrezygnował.
Miał podwójne obywatelstwo, polskie i niemieckie, z którego powodu był oskarżony o kolaborację
z okupantem.
Jest prawdopodobnie najczęściej cytowanym polskim naukowcem. Jego dorobek stanowi ponad
120 publikacji naukowych.
Miał również talent do prowadzenia biznesu. Po powrocie do rodzinnej Kcyni otworzył tam Zakłady Chemiczne „Bion”, w których produkowano wyroby kosmetyczne i drogeryjne.
Poza nauką pasjonował się także pisaniem wierszy, a część z jego prac została wydana.
Zasłynął przede wszystkim z dwóch wynalazków. Pierwszym z nich była metoda krystalizacji metali, dzięki której produkowane są urządzenia elektryczne. Drugim był metal B, wykorzystywany
w kolejnictwie do lat 60 XX wieku.
Uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej rok 2013 został ustanowiony rokiem Jana Czochralskiego. Z tej okazji przygotowano wiele wydarzeń, które miały przywrócić pamięć o wybitnym naukowcu.
Nasz zespół, okrojony chwilami sezonem chorobowym, zakończył zajęcia mające na celu poznanie sylwetki Jana Czochralskiego. Już od pierwszego spotkania uczniowie wykazali się ogromnym zainteresowaniem
i kreatywnością. Przygotowując roztwory do krystalizacji soli, okazali się niezwykle dociekliwą grupą – padło wiele pytań, na które postanowiliśmy „odpowiedzieć” wykonując doświadczenia. Uczniowie sporządzili przeróżne roztwory (nasycone i nienasycone), wykorzystali różne rodzaje soli, sprawdzili również, czy barwnik dodany do roztworu sprawi, że kryształy wyjdą kolorowe. Z zainteresowaniem obserwowali
w kolejne dni zmiany zachodzące w roztworach. Po powrocie z przerwy świątecznej czekały na Nich przeróżnie uformowane kryształy. Porównaniom nie było końca…Proste doświadczenie okazało się bardzo pouczające, rozwijające ciekawość, pokazało że warto stawiać pytania i szukać na nie odpowiedzi.
Cały cykl zajęć był bardzo interesujący, zwłaszcza że grupa liczy sporo chłopców (a to co wiąże się
z komputerami czy innymi sprzętami jest u Nich na topie). Podsumowaniem zajęć była gra edukacyjna, sprawdzająca informacje związane z naszym naukowcem, ale również stawiająca przed uczestnikami ciekawe wyzwania. Były one fajną odskocznią od naukowej części, a całość sprawiła że uczniowie chętni się bawili. W pewnym momencie nawet celowo zaczęli oddalać się od pola mety, żeby gra trwała dłużej.
